Η (ουσιαστική) ύφεση του νοσήματος χωρίς φάρμακα είναι ένας (επιθυμητός) στόχος θεραπείας (σε σχεδόν όλα) τα αυτοάνοσα νοσήματα (όπως για παράδειγμα στην ρευματοειδή αρθρίτιδα) που μπορεί να επιτευχθεί με μείωση και διακοπή των φαρμάκων (πχ. βιολογικών DMARDs) η οποία μπορεί να γίνει κάτω από προυποθέσεις και κριτήρια, προγραμματισμένα, δομημένα και μετά από συνεργασία θεράποντος και ασθενούς.
Ωστόσο, πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία από μελέτες στον πραγματικό κόσμο (real world data) υποδηλώνουν ότι η διακοπή των DMARD συμβαίνει αναπάντεχα λιγότερο συχνά από ό,τι υποδεικνύουν τα αποτελέσματα κλινικών δοκιμών.
Επομένως είναι σημαντικό να αναρωτηθούμε "τις πταίει;". Ωστόσο θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τις πρακτικές μας, να αναρωτηθούμε τα αίτια, να αγγίξουμε το πρόβλημα και να σκύψουμε με ουσιαστική εντρύφηση στην σχέση του ασθενούς με τον ιατρό. Τέλος, θα πρέπει να αναρωτηθούμε ποιος θα πρέπει να είναι ο τελικός, επιθυμητός στόχος της θεραπείας.
Πολλά και δύσκολα τα ερωτήματα.....
