Δημοσιεύτηκε μόλις χτες στο έγκριτο επιστημονικό περιοδικό Journal of Experimental Medicine. Περιγράφει ένα εντελώς απροσδόκητο, νέο, πρωτότυπο και πολύ λογικό τρόπο που μια "αθώα" ίωση μπορεί να προκαλέσει αυτοάνοσο νόσημα.
Αυτοάνοσες ασθένειες όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο διαβήτης τύπου 1 πιστεύεται ότι εμφανίζονται όταν άτομα με γενετική ευαισθησία στην αυτοανοσία έρχονται σε επαφή με κάτι στο περιβάλλον που προκαλεί το ανοσοποιητικό τους σύστημα να επιτεθεί στο σώμα τους. Αυτό το κάτι μπορεί να είναι ένα μικρόβιο ή ένας ιός, τόσα και τόσα έχετε ακούσει για τα αυτοάνοσα και τον κορωνοιό.
Ερευνητές στην Ουάσιγκτον ανακάλυψαν ότι μια ιογενής λοίμωξη μπορεί να θέσει σε κίνηση μια καταστροφική διαδικασία, με αποκορύφωμα την αυτοανοσία πολύ μετά την εξαφάνιση της λοίμωξης. Οι ερευνητές ερεύνησαν τον αντίκτυπο της ιογενούς λοίμωξης στα Τ κύτταρα, μια ομάδα κυττάρων του ανοσοποιητικού που διαδραματίζουν βασικό ρόλο σε πολλές αυτοάνοσες καταστάσεις. Στη μελέτη, η οποία διεξήχθη σε ποντίκια, οι ερευνητές έδειξαν σε πειραματόζωα (ποντικάκια) ότι ο ροζεολοϊός μπορεί να μολύνει τον θύμο - το όργανο όπου εντοπίζει και εξαλείφει τα αυτοδραστικά και καταστροφικά Τ κύτταρα - και διαταράσσει τη διαδικασία ελέγχου με αποτέλεσμα το όργανο να ανεπαρκεί. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι μήνες μετά τη μόλυνση, τα ποντίκια αναπτύσσουν μια αυτοάνοση ασθένεια, που για τον συγκεκριμένο ιό είναι στο στομάχι και προκαλείται από την επαγόμενη από τον ιό αυτοανοσία (αυτοάνοση γαστρίτιδα).Συγκεκριμένα, τα Τ-λεμφοκύτταρα που δεν πρέπει να φύγουν από τον θύμο αδένα βγαίνουν έξω στην κυκλοφορία και εμφανίζονται μήνες αργότερα στο στομάχι, προκαλώντας φλεγμονή και αυτοάνοση νόσο σε μια τοποθεσία που δεν είχε ποτέ μολυνθεί από τον ιό.
Ως κλινικοί γιατροί, συχνά εξετάζουμε απευθείας τον άρρωστο και πολλές φορές και βιοψίες του αρρώστου και αν δεν βρούμε ιό, συμπεραίνουμε ότι η ασθένεια δεν προκλήθηκε από ιό. Αλλά εδώ έχουμε μια κατάσταση στην οποία ένας ιός κάνει τη ζημιά του κάπου αλλού πολλούς μήνες μετά.
" Ο ίος φεύγει άλλα η αυτοανοσία και το αυτόάνοσο νόσημα μένει".
Οι ροζεοϊοί του ανθρώπου και του ποντικού είναι μέλη της οικογένειας των ερπητοϊών. Στους ανθρώπους, οι ροζεοϊοί προκαλούν τη ροδοζόλα, μια ήπια παιδική ασθένεια που περιλαμβάνει πυρετό και εξάνθημα για μερικές ημέρες. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μολυνθεί με τουλάχιστον έναν ροζεολοϊό μέχρι να ξεκινήσουν το νηπιαγωγείο. Όπως και άλλοι ερπητοϊοί, οι ροζεολοϊοί προκαλούν ισόβιες λοιμώξεις, αν και ο ιός παραμένει αδρανής και σπάνια προκαλεί συμπτώματα μετά την αρχική μόλυνση.
Οι επιστήμονες υποπτεύονται εδώ και καιρό ότι οι ροζεολοϊοί μπορεί να συνδέονται με την αυτοανοσία. Αλλά η πανταχού παρουσία των ιών καθιστά δύσκολη τη διερεύνηση οποιασδήποτε τέτοιας σύνδεσης. Είναι δύσκολο να αναζητήσετε διαφορές μεταξύ μολυσμένων και μη μολυσμένων ατόμων όταν σχεδόν όλοι έχουν μολυνθεί νωρίς στη ζωή τους.
Η παρατήρηση ότι τα μολυσμένα ποντίκια πάραξαν διάφορα αυτοαντισώματα, κάνει τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι οι συγκεκριμένοι ιοί μπορεί να ευθύνονται και για άλλα αυτοάνοσα νοσήματα. Μένει όλα αυτά να επιβεβαιωθούν και στον άνθρωπο....
https://rupress.org/jem/article/219/3/e20211403/213039/Disruption-of-thymic-central-tolerance-by?fbclid=IwAR0ftjgZxmpGReRmTrFlPanY4cMlSNDdiUwhRWK0vpqK0aVydUzUGZW92Pk